یادداشت اختصاصی// حجت الاسلام مجید شریفی

یک:

امام کیست؟
در فرهنگ شیعی ما امام چگونه تعریف می‌گردد؟

امام کسی است که جمعی را در یک جهت هدایت و رهبری می‌کند. یعنی کسی که خط‌مشی امّت حزب‌الله را تعیین می‌کند.

به عبارت دیگر:
در جامعه اگر بخواهد همه ی نیروها در یک جهت به کار بیفتد و هیچ یک هرز نرود و به‌ صورت یک قدرت متراکمی، به مصالح جمعی بشریت به کار بیاید و جامعه بتواند مثل مشت واحدی در مقابل جناح‌ها و صف‌ها و قدرت‌های مخاصم باشد؛ احتیاج دارد به قدرت متمرکز.
به یک قلب تپنده. در فرهنگ شیعی این قدرت متمرکز که همه نیروها را بکار می گیرد و از هدر رفتِ توان آنها جلوگیری کند،امام است.

البته این امام شرایطی هم دارد.
باید خیلی آگاه باشد.
باید نگاه جامعی داشته باشد.
و بایستی از هیچ چیزی در راه خدا نهراسد.

دو:

اتفاقی که چهار روز قبل افتاد، بسیار شوکه‌کننده و غم‌بار بود.
در یک روز، دو فرمانده و چهره بزرگ جریان مقاومت توسط دشمن حذف شد. [شهید فؤاد شکر(حاج محسن) و شهید اسماعیل هنیه]
با این اتفاق، بدنه‌ی مردمی جبهه مقاومت با شوک روبرو شد، و به نوعی احساس ضعف در بین مردم تکثیر شد.

اما؛ پیام واضح رهبری معظم به این مناسبت، بسیاری از تردیدها را برطرف کرد.
“رژیم صهیونی جنایتکار و تروریست، میهمان عزیز ما را در خانه‌ی ما به شهادت رسانید و ما را داغدار کرد، ولی زمینه‌ی مجازاتی #سخت برای خود را نیز فراهم ساخت.”

آنچه مشخص است مجازاتی سخت و پشیمان‌کننده در انتظار رژیمی است که #میهمان ما را در خانه ما به شهادت رسانید.

سه:

گفتیم در فرهنگ شیعی امام کسی است که همه نیروهای جامعه را در #یک_جهت بکار گیرد و از هدر رفتِ نیروها جلوگیری کند تا جامعه بتواند مثل مشت واحدی در مقابل متخاصمین باشد.

حال اگر این تعریف امام را با این پیام عمیق رهبر انقلاب و امام امت تطبیق دهیم، کارکرد و نتیجه آن دقیقا همانی‌ست که در تعریفِ امام بیان شد.
پیام رهبر انقلاب، همه ئ آحاد جامعه را تبدیل به مشتی پر قدرت کرد؛ که اولا آگاهانه، دوما به صورت واحد، و سوما بدون هیچ ترسی از دشمن مطالبه انتقام کند.