بصیرت اباالفضل العبّاس کجاست؟ همه یاران حسینی، صاحبان بصیرت بودند؛ اما او بصیرت را بیشتر نشان داد.
در روز تاسوعا، مثل امروز عصری، وقتی که فرصتی پیدا شد که او خود را از این بلا نجات دهد؛ یعنی آمدند به او پیشنهاد تسلیم و امان‌نامه کردند و گفتند ما تو را امان میدهیم؛ چنان بر خورد جوانمردانه‌ای کرد که دشمن را پشیمان نمود. گفت: من از حسین جدا شوم!؟ وای بر شما! اف بر شما و امان‌نامه شما!
۱۳۷۹/۱/۲۶
درس عاشورا، درس فداکاری و دینداری و شجاعت و مواسات و درس قیام للَّه و درس محبّت و عشق است.
نام امام حسین، راه امام حسین، توجّه به امام حسین، توسّل به حسین‌بن‌علی سیّدالشّهدا (سلام اللّه علیه) راهگشا است.
امروز هم در سطح دنیا که نگاه میکنید، میبینید همین است؛ پرچمهای دین را وارونه میکنند…
صبرِ سخت‌تر این است که دیگران، افراد صاحب نفوذ، افراد آگاه، افراد محترم هی بگویند آقا نکنید، این کار غلط است، این کار خطرناک است. هی ایجاد تردید کنند…
انقلاب حسینی یک انقلاب صامت نیست، یک انقلاب ناطق است، یک قیامی است که بلندگویش کار میکند، بلندگو دار و حرف میزند
اباالفضل العبّاس وقتی که آب را برداشت، تا چشمش به آب افتاد، «فذکر عطش الحسین»
اگر به تحلیل ظاهری قضیه نگاه کنیم، این قیام،قیام علیه حکومت فاسد و ضدّ مردمی یزید است؛ اما در باطن،یک قیام برای ارزشهای اسلامی و برای معرفت و برای ایمان و برای عزت است
پدرش علی را قبول ندارند اما اورا قبول دارند؛ خدا را قبول ندارند (خدای حسین بن علی را قبول ندارند) اما در مقابل حسین بن علی سر تعظیم فرود می‌آورند
الآن در هیئت برای امام حسین خون گریه میکنیم اما یک لحظه بعد درست ضد اهداف اسلامی که حضرت برایش این همه سختی کشید حرکت کرده و به یزید زمان کمک میکنیم
هنوز حساب کاربری ندارید؟
ایجاد حساب کاربری
