مبارزه ی سیاسی ائمه ی اطهار علیهم السلام، یا مبارزه ی حاد سیاسی و یا مبارزه با یک هدف سیاسی ایشان به چه صورت بود؟
پاسخ:
مبارزات ائمه معصومین فقط مبارزه ی علمی و اعتقادی و کلامی نبود. مقصود ائمه از این حلقات درس و بیان حدیث و نقل معارف و بیان احکام، فقط این نبود که یک مکتب کلامی یا فقهی را که به آن ها وابسته بود، صددرصد ثابت کنند و خصوم خودشان را مُفحَم کنند. چیزی بیش از این بود.
آن مبارزه ی مسلحانه از قبیل آن چیزی که در زندگی جناب زید و بنی الحسن و بعضی از آل جعفر می بیند، را هم ائمه نداشتند. (البته ائمه، آنها را به طور مطلق تخطئه نمی کردند، بعضی را تخطئه می کردند به دلایل غیر از نفس مبارزه ی مسلحانه. بعضی را هم تأیید کامل می کردند. در بعضی هم شرکت می کردند به نحو پشت جبهه.)
مبارزه ی سیاسی عبارت است از تشکیل حکومت اسلامی و به تعبیر ما حکومت علوی. ائمه از لحظه ی وفات رسول الله تا سال 260 درصدد بودند که حکومت الهی را در جامعه ی اسلامی به وجود بیاورند. این، اصل مدّعا است.
خلاصه ای از صفحات 146 و 147 کتاب انقلابی بمانید
