نبی اکرم از اول حرکت خود در دوران بعثت شعارهای داده است که جز با هجرت آن بزرگوار به مدینه و جز با ایجاد نظام اسلامی، این شعارها نامفهوم و غیر قابل درک است.
آن توحیدی که پیغمبر اسلام آن را ترویج می‌کند، آن توحیدی که تبعیض را در جامعه نفی می‌کند، آن توحیدی که غلامان و بردگان مظلوم را علیه اربابانشان تحریک می‌کند، آن توحیدی که جوان‌های با روحیه و حساس در مقابل کارهای زشت و غلط و انحرافی پدرانشان به مقاومت وا می‌دارد، آن یک توحید فردی و قلبی و پنهان در گوشه انزوا نیست. همان توحیدی است که بایستی پرچمش برافراشته شود و یک جامعه بر اساس آن زندگی کند، یعنی همان دوران مدینه و هجرت. از اول هجرت هم، پیغمبر حکومت اسلامی را تشکیل داد