یکی از دشمنان اصلی جامعه ی تازه متولد شده که پیامبر اکرم(ص) رهبری آن را به عهده داشتند، منافقان بودند.
منافقان به زبان ایمان آورده بودند اما در باطن ایمان نداشتند. مردمان پست، معاند، تنگ نظر و آماده همکاری با دشمن؛ منتها سازمان نیافته.پیغمبر دشمنی که سازمان یافته نیست و لجاجت ها و دشمنی ها و خباثت های فردی دارد و بی ایمان است را تحمل می کند.
اما پیغمبر با دشمن سازمان یافته ای که آماده و منتظر حمله است تا ضربه بزند،(مثل برخورد با یهود)؛ به آنها امان نمی دهد.
برداشتی از صفحه ۹۱ کتاب انقلابی بمانید