بیانات در مراسم سالگرد ارتحال حضرت امام خمینی رحمت‌الله‌علیه

بسم الله الرّحمن الرّحیم

14 خرداد 1403

اجتماع بزرگ سالانه و اهداف آن

این اجتماع بزرگِ هرساله دارای یک هدف مهم و مورد نیاز ملّت ایران است، و آن عبارت است از تجدید یاد امام بزرگوار و بهره‌گیری از درس امام بزرگوار برای پیشرفت کشور و اداره‌ی کشور و تعقیب اهداف بلند انقلاب؛ یا از درس امام استفاده کنیم یا از ابعاد شخصیّت امام بهره‌مند بشویم.

موضوعات مهم از نگاه امام بزرگوار

امروز من از نگاه امام بزرگوار می‌خواهم به دو موضوع مهمّی مطالبی را بیان کنم: یکی مسئله‌ی فلسطین است که امروز مسئله‌ی اوّل دنیا است و یکی هم حادثه‌ی تلخ فقدان رئیس‌جمهور عزیز و مغتنم ما است که یکی از مسائل مهمّ تاریخ انقلاب محسوب می‌شود. بعد هم البتّه ان‌شاءالله درباره‌ی مسئله‌ی انتخابات و این وظیفه‌ی ملّی چند کلمه‌ای عرض خواهم کرد.

مسئله‌ی فلسطین از نگاه امام بزرگوار

امام بزرگوار از روز اوّلِ شروع نهضت اسلامی، بر روی مسئله‌ی فلسطین تکیه کردند. آنچه امام بزرگوار درباره‌ی آینده‌ی فلسطین از پنجاه سال قبل یا بیشتر پیش‌بینی کرده بودند، امروز به تدریج در حال تحقّق یافتن است. البتّه این روشن‌بینی و آینده‌نگری و دقّت نظر امام بزرگوار در حوادث، مخصوص مسئله‌ی فلسطین نبود؛ در بسیاری از قضایای جاری و مهمّ کشور روشن‌بینی امام در جلوی چشم کسانی که آنها را شنیده بودند تحقّق پیدا کرد که نمونه‌های زیادی دارد. یک نمونه همان روزهای اوّل نهضت است؛ آن روزی که نهضت اسلامی به رهبری امام بزرگوار اوّلین گام‌های خودش را برمی‌داشت و طرف مقابل هم یک رژیم جبّار و بی‌رحم بود، ایشان خطاب به ماها که آن روز طلبه‌های جوانی بودیم، فرمودند «اینها رفتنی هستند، شما می‌مانید». یک نمونه‌ی دیگر آن روز که شوروی سابق در اوج شوکت و اعتبار به نظر می‌رسید، ایشان گفتند که صدای شکستن استخوان‌های رژیم کمونیستی را می‌شنوند و خیلی نگذشت که آنچه ایشان پیش‌بینی کرده بودند اتّفاق افتاد.

دیدگاه امام در قضیّه‌ی فلسطین

امام در قضیّه‌ی فلسطین، با این نگاه، با این دید وارد قضایا شدند. آنچه حاصل و خلاصه‌ی خواسته‌ی امام بزرگوار در باب فلسطین بود، این بود که دل به مذاکرات سازش بسته نشود؛ ایشان معتقد بود باید خود مردم فلسطین در میدان عمل حقّ خودشان را بگیرند؛ ایشان همیشه تکرار می‌کردند که اگر ملّتها وارد میدان بشوند، خود فلسطینی‌ها اقدام کنند و کمر به عمل ببندند، اگر این‌طور شد، رژیم صهیونیست وادار خواهد شد به اینکه عقب‌نشینی کند؛ امروز این اتّفاق افتاده است. فلسطینی‌ها در ماجرای طوفان‌الاقصیٰ وارد میدان شدند، عمل کردند، اقدام کردند و دشمن را در کنج میدانی قرار دادند که هیچ راه فراری و وسیله‌ی نجاتی برایش وجود ندارد.

حرکت عظیم مردم فلسطین

در باب این حرکت عظیم مردم فلسطین من در اینجا چند جمله‌ای توضیح عرض می‌کنم. دو نقطه‌ی اساسی در حادثه‌ی طوفان‌الاقصیٰ وجود دارد، یک نقطه این است که منطقه‌ی ما به این عملیّات نیاز داشت؛ این پاسخ به یک نیاز بزرگ منطقه بود؛ نقطه‌ی دوّم این است که این عملیّات یک ضربه‌ی تعیین‌کننده‌ای به رژیم صهیونیست بود؛ ضربه‌ای که هیچ علاجی برای آن وجود ندارد

حرکت عظیم مردم فلسطین و عملیات طوفان‌الاقصیٰ

نقشه‌ی جامع دشمنان و پاسخ طوفان‌الاقصیٰ

امّا آن نقطه‌ی اوّل که گفتیم عملیّات طوفان‌الاقصیٰ دقیقاً در لحظه‌ی نیاز منطقه اتّفاق افتاد، توضیحش این است که یک نقشه‌ی جامع وسیعی به وسیله‌ی آمریکا و عناصر صهیونیست و دنباله‌های آنها و بعضی از دولت‌های منطقه طرّاحی شده بود و معنایش تسلّط رژیم صهیونیستی بر سیاست و اقتصاد کلّ منطقه‌ی غرب آسیا بلکه کلّ دنیای اسلام بود؛ آمریکا پشت سر این برنامه بود، انگلیس پشت سر این برنامه بود، جامعه‌ی صهیونیست‌های جهانی پشت سر این برنامه بودند، بعضی از دولت‌های منطقه با جدّیّت در این برنامه همکاری می‌کردند؛ این برنامه به لحظه‌های پایانی خودش رسیده بود. در یک چنین لحظه‌ی حسّاسی حمله‌ی طوفان‌الاقصیٰ آغاز شد و همه‌ی نقشه‌های دشمن را بر باد داد و با وضعی که در این هشت ماه پیش آمده است، امیدی هم به اینکه بتوانند این نقشه را دوباره احیا کنند چندان وجود ندارد.

واکنش رژیم صهیونیستی و آمریکا به عملیات طوفان‌الاقصیٰ

اینکه شما می‌بینید رژیم صهیونیستی با چنین شدّتی و قساوتی به مردم بی‌دفاع غزّه حمله می‌کند و اینکه می‌بینید دولت آمریکا در مقابل چشم همه‌ی مردم دنیا به این جنایت‌ها کمک می‌کند، به خاطر واکنش عصبی آنها است از باطل شدن نقشه‌ای که با زحمت زیاد این نقشه را کشیده بودند. بنده البتّه نمی‌توانم ادّعا کنم که طرّاحان طوفان‌الاقصیٰ آیا می‌دانستند که چه کار بزرگی را دارند انجام می‌دهند یا نه ـ من نمی‌دانم ـ امّا واقعیّت این است که این کاری که اینها انجام دادند، یک کاری بود که هیچ چیز دیگری نمی‌توانست جای آن را بگیرد.

ضربه‌ی تعیین‌کننده به رژیم صهیونیستی

و امّا نقطه‌ی دوّم، که گفتیم عملیّات طوفان‌الاقصیٰ یک ضربه‌ی تعیین‌کننده به رژیم صهیونیستی بود. من امروز می‌خواهم از زبان دیگران در‌این‌باره حرف بزنم. همه‌ی تحلیلگران غربی، اعمّ از اروپایی، آمریکایی و حتّی وابستگان به خود رژیم صهیونیستی معتقدند که در این عملیّات، رژیم صهیونیستی با همه‌ی تظاهر و یال‌وکوپال، از گروه معدود مقاومت شکست سختی خورده است. از این بالاتر، یک تحلیلگر غربی قضاوتش این است و این‌جور می‌گوید که طوفان‌الاقصیٰ رویدادی است که می‌تواند تغییر‌دهنده‌ی قرن بیست‌ویکم باشد. یک تحلیل دیگر از یک تحلیلگر دیگر غربی می‌گوید: طوفان‌الاقصیٰ جهان را تغییر خواهد داد. یک تحلیلگر امنیّتی صهیونیست، مربوط به داخل خود رژیم صهیونیستی، وقتی می‌خواهد بگوید درون سران و مسئولان بالای رژیم صهیونیستی آشفتگی وجود دارد، سرگیجه وجود دارد و نمی‌دانند چه کار باید بکنند، این‌جور می‌گوید که اگر محتوای بحث‌ها و اختلافات مقامات اسرائیل در رسانه‌ها منتشر شود، چهار میلیون نفر از اسرائیل خواهند رفت. یک مورّخ اسرائیلی می‌گوید: «پروژه‌ی صهیونیستی، نفس‌های آخر خود را می‌کِشد ــ این را یک تحلیلگر و مورّخ صهیونیست می‌گوید ــ و ما در آغازِ پایان رژیم صهیونیستی هستیم؛ ارتش در حفاظت از جامعه‌ی یهودی در جنوب و شمال اسرائیل شکست خورده است». از چه کسی شکست خورده؟ از یک دولت قوی؟ نه، از گروه‌های مقاومت، از حماس، از حزب‌الله.

مسئله‌ی فلسطین، مسئله‌ی اوّل دنیا

از همه‌ی اینها که بگذریم مسئله‌ی فلسطین شده است مسئله‌ی اوّل دنیا؛ این خیلی مهم است. سال‌های متمادی تبلیغات رسمی رسانه‌های وابسته‌ی به آمریکا و وابسته‌ی به مراکز صهیونیستیِ ثروتمند سعی‌شان این بود که کاری کنند که مردم یادشان برود که یک چیزی هم به نام «فلسطین» وجود داشته؛ امروز علی‌رغم آنها، مسئله‌ی فلسطین مسئله‌ی اوّل دنیا است. آمریکا هم در مقابل اجماع جهانی ملّت‌های دنیا ناچار دچار انفعال است و دیر یا زود مجبور خواهد شد دست خودش را از پشت رژیم صهیونیستی بردارد. البتّه مصیبت‌های غزّه، حوادث گریه‌آور غزّه وجود دارد. ملّت فلسطین با وجود همه‌ی این مشکلات و سختی‌ها، از مقاومت اِعراض نکرد، روگردانی نکرد؛ از مقاومت دفاع می‌کند، به برکت ایمان اسلامی و اعتقاد به آیات قرآن؛ این خیلی مهم است. واقع قضیّه این است که رژیم صهیونیستی یک محاسبه‌ی غلطی کرد؛ امروز یک جبهه‌ی بزرگی در منطقه‌ی ما وجود دارد به نام «جبهه‌ی مقاومت»؛ این جبهه توانایی‌های زیادی دارد؛ رژیم صهیونیستی در فهم این حقیقت دچار اشتباه شد، دچار غلط شد. امروز رژیم صهیونیستی در مقابل چشم مردم دنیا دارد بتدریج ذوب می‌شود، دارد تمام می‌شود؛ این را مردم دنیا دارند می‌بینند. البتّه در تبلیغات حرف می‌زنند، امّا واقع قضیّه این است؛ هم خودشان می‌دانند، هم بسیاری از سیاسیّون دنیا می‌دانند، هم بسیاری از ملّت‌ها این را می‌فهمند و هم ملّت فلسطین این را فهمیده است.

حادثه‌ی مهم دوّم: شهادت رئیس‌جمهور و همراهانش

امّا حادثه‌ی مهمّ دوّم، یعنی شهادت جان‌گداز رئیس‌جمهور مغتنم و عزیز و پُرکار و همراهان ایشان مرحوم آقای آل هاشم، امام‌جمعه‌ی فعّال، مردمی و شایسته‌ی شهر تبریز با مردم، با جوان‌ها، با دانشجوها، با هنرمندان، با ورزشکاران، با قاطبه‌ی مردم ارتباطات قلبی و دلی و کاری برقرار می‌کرد؛ حقیقتاً شخصیّت ارزنده‌ای بود. مرحوم آقای امیرعبداللهیان، وزیر خارجه‌ی فعّال، پُرکار، با ابتکار، یک مذاکره‌کننده‌ی قوی و باهوش و پایبند به مبانی و اصول. دیگران هم، چه استاندار آذربایجان، چه برادر مأمور حفاظت رئیس‌جمهور، چه آن سه نفر عزیزی که مأمور پرواز بودند، همه‌ی این‌ها آن‌طوری که افراد آشنای به آن‌ها می‌گویند، افراد شایسته و برجسته و مؤمنی بودند. فقدان این‌ها حقیقتاً یک خسارت بود برای کشور.

برخورد با مصیبت و شهادت در راه خدا

ما در مقابل مصیبت چه جور باید برخورد کنیم؟ این مهم است؛ وَ لا تَقولوا لِمَن یُقتَلُ فی‌ سَبیلِ اللهِ اَمواتٌ بَل اَحیاءٌ وَ لکِن لا تَشعُرون؛ به کسانی که در راه خدا کشته می‌شوند، مرده اطلاق نکنید؛ این‌ها زنده‌اند. نمی‌شود ادّعا کرد که معنای این «یُقتَلُ فی‌ سَبیلِ اللَّه» کشته شدن در میدان جنگ است، چون هیچ قرینه‌ای بر این در این آیه وجود ندارد. می‌فرماید هر کسی که در راه خدا کشته بشود. راه خدمت به مردم، راه خدا است؛ راه پیشرفت نظام جمهوری اسلامی، راه خدا است. آقای رئیسی عزیز و همراهانش، در راه پیشرفت کشور، در راه خدمت به مردم، در راه اعتلای جمهوری اسلامی کشته شدند، بنابراین، این‌ها را ما «شهدای خدمت» می‌دانیم، همچنان که مردم گفتند؛ از دل مردم جوشید این تعبیر «شهید جمهور» و «شهید خدمت»؛ این خیلی باارزش است.

درس‌هایی از رئیس‌جمهور فقید و مردم

چند کلمه در باب خود رئیس‌جمهور فقیدمان عرض بکنم، چند کلمه هم در باب مردم و ملّتمان که در این قضیّه چه جوری برخورد کردند عرض بکنم. این‌ها درس است؛ ما باید درس بگیریم از حوادث؛ این حوادث برای ما درس است. در باب خود رئیس‌جمهور عزیزمان همه اعتراف کردند که مرد کار بود، مرد عمل بود، مرد خدمت بود، مرد صفا و صداقت بود. ما قبلاً هم شخصیّت‌های خدمتگزار داشته‌ایم، امّا نه در این حد. یک نصاب جدیدی را آقای رئیسی (رحمة الله علیه) در باب خدمتگزاری به ملّت ایجاد کرد. در مسائل خارجی، از فرصت‌ها به بهترین وجهی استفاده کرد انقلاب اسلامی را، ملّت ایران را، در بیانات خود و در اظهارات خارجی خود، درست تعریف کرد و شناساند؛ لذا رجال سیاسی‌ای که امروز درباره‌ی او حرف می‌زنند، از او به عنوان یک چهره‌ی برجسته حرف می‌زنند؛ سبک مدیریّت او در بین همکاران خودش یک سبک ویژه‌ای بود، با صمیمیّت همراه بود برای مردم، کرامت قائل بود، عزّت قائل بود؛ به مردم، به جوان‌ها برای اظهار نظر میدان می‌داد؛ به کسانی که به خود او بدی کرده بودند، با کرامت برخورد می‌کرد؛ به کسانی که حتّی به او اهانت کرده بودند، پاسخ تند، پاسخ زشت، پاسخ عصبی نمی‌داد. متقابلاً در مرزبندی با دشمنان انقلاب صراحت داشت؛ در مورد کسانی که با انقلاب بد بودند، مخالف بودند، دشمن بودند، دوپهلو صحبت نمی‌کرد؛ صریح صحبت می‌کرد، مرزبندیِ صریح داشت؛ به لبخند دشمن اعتماد نمی‌کرد. این‌ها ارزش است، این‌ها درس است.

واکنش به فقدان رئیس‌جمهور و همراهانش

بعد از فقدان این عزیز، من دیدم تقریباً همه‌ی روزنامه‌ها، همه‌ی مطبوعات، در فضای مجازی، اشخاص گوناگون از خدمات او و تلاش‌های شبانه‌روزی او حرف می‌زنند. دلم برای رئیسی سوخت؛ [بعضی از] این‌ها در زمان حیات او حاضر نبودند یک کلمه از این حرف‌ها را بگویند؛ در زمان حیات او این برجستگی‌ها را می‌دیدند امّا کتمان می‌کردند، بلکه عکس آن را می‌گفتند و او را می‌آزردند. البتّه او غالباً جواب نمی‌داد امّا گاهی پیش من می‌آمد و مقداری شکایت می‌کرد. خدای متعال درجات این مرد عزیز و مغتنم را عالی کند.

واکنش مردم به مصیبت

و امّا راجع به مردم؛ به نظر من این فصلِ مربوط به مردم، فصل برجسته‌ای است؛ خب مصیبت سنگین بود. در مقابل مصیبتِ سنگین چه جوری برخورد می‌کنیم؟ یک واکنش این‌جوری است که انسان در مقابل مصیبت افسرده بشود، منزوی بشود، در واقع از مصیبت شکست بخورد. یک جور دیگر، یک واکنش دیگر در مقابل مصیبت این است که در برابر مصیبت ایستادگی کند ــ یعنی همان چیزی که در تعبیرات قرآنی به آن «صبر» گفته می‌شود؛ صبر یعنی ایستادگی در مقابل مصیبت ــ صبر کند؛ بلکه علاوه‌ی بر صبر، از مصیبت یک فرصت برای خود بسازد، حماسه بیافریند. ملّت ایران در مقابل این حادثه‌ی تلخ حماسه آفرید. ملّت ما در طول سال‌های انقلاب و پس از انقلاب، کارهای بزرگ زیادی انجام داده است؛ یکی از کارهای بزرگ همین است که در عزای عزیزان خود مثل شهید سلیمانی، مثل شهید رئیسی و دیگران، عزاداری او حماسه بود. این حماسه‌ها نشانه‌ی این است که این مردم از این‌جور مصیبت‌ها شکست نمی‌خورند بلکه استقامتشان، انگیزه‌شان بیشتر می‌شود.

پیام‌های اجتماعات پُرشور

این اجتماعات پُرشور پیام‌هایی داشت؛ یکی از پیام‌ها همین بود که ملّت ایران پُرانگیزه است، خسته‌نشو است، ایستاده است، زنده است، در مقابل حوادث گوناگون حضور خود را نشان می‌دهد، انگیزه‌ی خود را نشان می‌دهد. پیام دیگر اینکه میان مردم و مسئولان سطوح بالای کشور، ارتباطات و علاقه و دلبستگی عاطفی وجود دارد؛ درست عکس آنچه دشمن می‌خواهد تلقین کند. دشمنان مدام در بیرون گفتند، بعضی‌ها هم متأسّفانه در داخل تکرار کردند «نظام جمهوری اسلامی سرمایه‌ی ملّی خود را از دست داده»؛ نه، اینکه یک رئیس‌جمهوری از دست مردم گرفته بشود، مردم به صورت میلیونی بیایند داخل خیابان، این سرمایه‌ی ملّی است. در هیچ نقطه‌ی دنیا چنین چیزی وجود ندارد. این، ارتباط مردم و مسئولین است؛ ارتباط مردم و سرداران است. حالا مسئله‌ی امام بزرگوار که از این مقوله‌ها خارج است؛ آنچه در رحلت امام بزرگوار پیش آمد، خارج از این مقوله‌ها است.

پیام‌های اجتماعات پُرشور

یک پیام دیگر در این اجتماعات این بود که مردم طرف‌دار شعارهای انقلابند؛ این را نمی‌توانند کتمان کنند، چون مرحوم رئیسی (رضوان الله علیه) صریحاً شعارهای انقلاب را می‌داد، مظهر شعارهای انقلاب بود؛ مردم وقتی از او تمجید می‌کنند، به او احترام می‌کنند، در واقع دلبستگی خودشان به شعارهای انقلاب را نشان می‌دهند. یک مطلب دیگر اینکه مردم قدردان خدمتگزاران خودشان هستند؛ این را مسئولین ما بدانند مردم می‌شناسند، می‌فهمند، قدردانند؛ این مشوّق خدمت است. این مضامین مهمّ برخاسته‌ی از اجتماعات مردم، در معادلات سیاسی منطقه اثر خواهد گذاشت که تحلیلگران سیاسی بزرگ دنیا و رجال سیاسی دنیا نگاه کنند، ببینند این ملّت ایران است. یک مطلب دیگر هم که آن هم مهم است، این است که کشور با وجود از دست دادن رئیس‌جمهور توانست آرامش و امنیّت خود را به طور کامل حفظ کند.

اهمیت انتخابات پیش رو

یک جمله در باب انتخابات عرض کنم: این انتخاباتی که در پیش روی ما است اگر ان‌شاءالله با خوبی و شُکوه و عظمت برگزار بشود، یک دستاورد بزرگ برای ملّت ایران است. این حماسه‌ی انتخابات، مکمّل حماسه‌ی بدرقه‌ی شهیدان است؛ ملّت ایران برای اینکه بتواند در معادلات پیچیده‌ی بین‌المللی، منافع خودش را حفظ کند و عمق راهبردی خودش را تثبیت کند و ظرفیّت‌ها و استعدادهای طبیعی و انسانی خودش را به مرحله‌ی بُروز و ظهور برساند و کام مردم را شیرین کند و همچنین بتواند حفره‌ها و رخنه‌های اقتصادی و فرهنگی را پُر کند، احتیاج دارد به یک رئیس‌جمهور فعّال، پُرکار، آگاه و معتقد به مبانی انقلاب.

توصیه‌های انتخاباتی

توصیه‌ی آخر بنده را هم گوش کنید: در این حرکت عظیمی که انجام می‌گیرد، در رقابت‌های پیش روی انتخاباتی بین نامزدها، اخلاق حاکم باشد؛ بدگویی کردن، تهمت زدن، لجن‌پراکنی کردن، کمکی به پیشرفت کارها نمی‌کند، به آبروی ملّی هم لطمه می‌زند. صحنه‌ی انتخابات صحنه‌ی عزّت و حماسه است، صحنه‌ی رقابت برای خدمت است، صحنه‌ی کش‌وواکش برای به دست آوردن قدرت نیست. برادرانی که وارد میدان مبارزه‌ی انتخاباتی و رقابت انتخاباتی می‌شوند، این را به عنوان یک وظیفه بدانند؛ آنها به وظیفه‌شان عمل کنند، خدای متعال هم دل‌های مردم را ان‌شاءالله هدایت خواهد کرد به بهترین گزینه و ان‌شاءالله یک رئیس‌جمهور شایسته برای ملّت ایران تعیین خواهد شد.

والسّلام علیکم و رحمة‌الله و‌ برکاته