✍️ اختصاصی // حجت الاسلام مجید شریفی
دیروز ۲۵ آبان مصادف با روز شهادت حضرت صدیقه(س) و روز اصفهان، برای من تقارن پُرمعنا و مفهومی بود. اما وجه این تقارن چه بود؟ یک نقطه‌ثقل یا بزنگاهی که در هر دو مشترک و اتفاقاً تعیین‌کننده است؛ که عبارت از #مردم است.
مردم، همان نقطه‌ثقل و وزنه تعیین‌کننده‌ای هستند که هر طرف از جریان و مسیر حرکت بشر که بایستند، همان طرف پیشبرنده حرکت بشریت خواهد بود.
اما ارتباط این دو مناسبت با مردم چیست؟
مردم اگر پشت علی بایستند و همراه علی باشند، آنکه پیشبرنده و راهبر بشریت در طی طریق است، علی خواهد بود.
علی کیست؟ ولیّ حق و جانشین نبیّ خاتم.
اگر همان مردم پشت علی نایستند و با علی نباشند، همو که ولیّ حقّ و کامل کننده دین رسول خاتم بود نیز، نه تنها راهبر و هدایتگر امّت نخواهد بود، که او را خانه‌نشین می‌کنند! و راهبر بشریت جریانی خواهد بود که #دختر همان نبی و رسول خاتم که لقب اُمّ‌ابیها را از پدر گرفته بود را در جوانی، و تنها سه ماه بعد از رحلت جانسوزش، به #شهادت می‌رساند و در آن جامعه آب از آب تکان نمی‌خورد!
که همینم شد…
اما مردم، همان مردمی که پشت ولیّ حق و جانشین نبیّ خاتم را خالی کرد، ۱۴۰۰ سال بعد، با نواده‌ای از نوادگان همان رسول حق، همراه می‌گردد و با او #بیعت می‌کند، و او به پشتوانه همان مردم، جریان و حکومت طاغوتی تا بن دندان مسلّح را سرنگون می‌کند…
ماجرا به همین‌جا هم ختم نمی‌شود، در یک روز[۲۵ آبان ۱۳۶۱ هـ.ق] ۳۷۰ شهید از جوانان پاک و رشید آن مرز و بوم را روی دستان خود تشییع می‌کنند، اتفاقی که می‌توانست یک شهر را از درد و غم فلج کند ولی در همان روز ۱۰۰۰ نفر از دیگر جوانان همان مردم راهی جبهه می‌شوند…
پس مردم، همان نقطه ثقل مشترک در این دو اتفاق است؛ که تعیین می‌کند دخت نبی خاتم و محور خلقت را مظلومانه در خانه‌‌اش به شهادت برسانند. و یا نواده‌ای از نوادگان او را ارج نهد و پای رکابش خون بدهد و بعد از ۱۴۰۰ سال، نام و یاد دختر ختم المرسلین را زنده‌تر از همیشه تاریخ کند.
