✍️ یادداشت اختصاصی || حجت الاسلام علی قاسملو
پس از شروع فعالیت شرکت هند شرقی انگلستان، انگلیسی ها دو تجارتخانه در شهرهای سورت و بنتام برپا کردند.
سورت شهری بود که مسلمانان هند از این نقطه راهی سفر حج می شدند و به همین دلیل بسیار پر رفت و آمد و پررونق بود.
بنتام هم از شهرهایی بود که ادویه ی زیادی در آن خرید و فروش می شد.
انگلیسی ها در سورت باید با پرتغالی ها و در بنتام با هلندی ها که از حضور آنها خشمگین بودند رقابت می کردند.
اما اکنون تجربه ی بیشتری پیدا کرده بودند. بعضی از تجارتخانه های خود را به انبار سلاح تبدیل می کردند. و هنگامی که جنگی بین حاکمان محلی رخ می داد، بر رقیبان اروپایی پیش دستی می کردند و به یاری یکی از دو طرف دعوا می شتافتند و صاحب متحدان بومی می شدند…
بعد از مدت ها زور آزمایی فرانسه و انگلستان؛ دوپلکسِ فرانسوی از کلایو انگلیسی شکست خورده بود؛ اما جاه طلبی های او هنوز به پایان نرسیده بود.
دکن، بزرگترین منطقه ی جنوبی هند که چهل میلیون نفر جمعیت داشت، در آتش اختلافات داخلی می سوخت. حاکم دکن از دنیا رفته بود و بر سر جانشینی او جنگ درگرفته بود.
دوپلکس فوراً وارد ماجرا شد و با یکی از مدعیان، پیمان اتحاد بست و سربازان و توپخانه ی خود را در اختیار او گذاشت. نیروهای متحد پیروز شدند. همپیمان دوپلکس بر تخت حکومت دکن تکیه زده بود؛ اما برای ادامه ی حکومت به حمایت دوپلکس نیاز داشت.
اکنون حکومت دکن تحت الحمایه و گوش به فرمان فرانسوی ها بود.
فرانسوی ها در جنگ کارناتا، منطقه ای در جنوب شرقی هند نیز دخالت کردند و حاکم این منطقه را هم تحت حمایت خود درآوردند.
استعمار غرب -فرقی نمی کند اسپانیا باشد یا پرتغال، فرانسه باشد یا انگلیس_ از همان نقطه ی پیدایش، برای به مستعمره درآوردن کشورهای مستقل همین رویه را داشتند. دمیدن بر موجِ اختلافات و موج سواری بر روی آنها.
ما بر این باوریم که اسرائیل یعنی آمریکا؛ یعنی انگلیس؛ یعنی فرانسه و اسپانیا و پرتغال.
اسرائیل یعنی غرب. بدون اندک تفاوتی. هم در اندیشه و هم عملکرد.
«امروز در دنیا هیچکس تفاوتی میان رژیم صهیونیستی و آمریکا یا انگلیس نمیگذارد؛ همه می دانند که اینها یکیاند. آمریکا بیشرمانه قطعنامهی شورای امنیّت را برای قطع بمباران و آتشبس وتو میکند! اینها با هم فرقی ندارند، اینها یکیاند. «وتو میکند» یعنی چه؟ یعنی همدستی میکند در ریختن بمب بر روی کودک و زن و بیمار و پیر و مردم بیدفاع.» مقام معظم رهبری حفظه الله ۱۴۰۲/۱۰/۰۲
اکنون اما این نمادِ غرب وحشیِ استعمارگر، گوشه ی رینگ نابودیِ ایده اش، گیر افتاده است. فقط دنبال غفلتی از جبهه ی مقابل است. تاکنون اگر هم زنده مانده به دلیل حمایت های مالی دوستان و کشورهای احمقِ عرب و غیر عرب مسلمان است.
فیلمی که در ابتدای این سطور قرار داده شده، نظرات یک کارشناس اسرائیلی است.
می گوید: “جنگ ما با ایران است. باید متمرکز بشویم روی ایران.
باید اتحاد منطقه ای با عربستان، بحرین ، امارات، مصر و اردن علیه ایران بسازیم.
ما باید روی دعوای شیعه و سنی پافشاری بکنیم.
کارشناس اشاره میکند به سخنان حضرت آقا در روز اربعین که فرموده بودند: (کارزار میان جبههی حسینی و جبههی یزیدی تمامنشدنی است؛ این کارزار ادامه دارد.)؛ این را باید بهانه قرار بدهیم برای دعوای سنی و شیعه.
در ادامه می گوید: در ایران درصد کلاهبرداری خیلی زیاد است. جرم و جنایت و مواد مخدر خیلی زیاد است. بنابراین راه هایی برای انجام آن وجود دارد. هم از نظر امنیتی و هم از نظر سیاسی، ما باید آنجا را هدف گذاری کنیم.”
این نوشته میخواهد بگوید: هنوز هم این حُقه ی استعمار برایشان کاربرد دارد. برای اینکه از تنگنا خارج شود، از اختلافات موج ایجاد می کند و بعد بر روی این امواج سوار شده و خود را از مخمصه نجات می دهد.
از خداوند متعال میخواهیم کیدشان را به خودشان برگرداند.