نیروی نیابتی (Proxy Force) از جمله اصطلاحاتی است که در گفتمان سیاسی معاصر به کار میرود و اغلب از سوی سیاستمداران غربی و برخی تحلیلگران داخلی به کار گرفته میشود. این افراد، با نگاهی سطحی سعی دارند تا نیروهای حقطلب در یمن، لبنان و دیگر نقاط جهان را با این اصطلاح تحلیل کرده و پیامدهایی برای آن متصور شوند.
در سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران، مفهومی به نام «نیروی نیابتی» که بیشتر بر پایهی منافع و نگاههای معطوف به سلطه استوار است، جایی ندارد. چنین سیاستی نشأت گرفته از منظومه فکری امام خامنهای در علوم سیاسی اسلامی است که عمق و غنایی فراتر از این تعابیر دارد.
با درکی عمیق و هوشمندانه از منطق جمهوری اسلامی و روایت تاریخی آن، میتوان پدیدههای تاریخی را در بستر خود فهم کرد. همچنین لازم است برای فهم صحیح آن منطق، از زاویهی نظام توحیدی اسلام به تحلیل واقعیتها پرداخت و راهبردهای جمهوری اسلامی را مبتنی بر واقعیتهای روز شناسایی کرد.
در همین راستا، تقابل تاریخی ما با غرب نیز در بیانات مقام معظم رهبری در نماز عید فطر (۱۴۰۴) راهگشاست: «در این منطقه تنها یک نیروی نیابتی وجود دارد و آن رژیم صهیونیستی غاصب و فاسد است.» این بیانات، آشکارکنندهی رویکردی است که بر مبنای اصول اسلامی و واقعیتهای ملموس در عرصه سیاست بینالملل بنا گردیده است. همچنین به ما یادآوری میکند که در این نبرد، ما نه تنها با نیرویی ظالم، بلکه با فکری ستیزهجو و کجاندیش روبهرو هستیم.
بنابراین، در این مسیر پرچالش، ما به عنوان یک جامعه اسلامی، موظفیم با نگاهی عمیق و نیکاندیش، به تحلیل و واکاوی مسائل بپردازیم و در برابر چالشهای پیشرو، با وحدت و همدلی، به سوی افقی روشن و امیدبخش گام برداریم.