حرکت خالص برای خدا
هر حرکتی هدفی را دنبال می‌کند. از صدر اسلام تا عصر حاضر، جنگ‌ها و نبردهای بسیاری رخ داده‌اند و در این میان، افراد زیادی در دو جبهه‌ی حق و باطل جان خود را از دست داده‌اند. اما جایگاه سیدالشهدا علیه‌السلام و شهدای کربلا منحصر به‌فرد است. چرا؟
رمز ماندگاری این حرکت در اخلاص نهفته است.
«انّی لم اخرج اشراً و لا بطراً.»
در قیام سیدالشهدا ذره‌ای خودنمایی، خودخواهی یا منیت وجود ندارد. این حرکت، خالص برای خدا و برای اصلاح جامعه اسلامی است؛ نه برای قدرت‌طلبی، نه برای شهرت و نه برای ظلم و فساد.
این حرکت، یک جریان الهی است. در نقطه‌ی مقابل آن، جریانی دیگر قرار دارد: “رئاء الناس”، یعنی خودنمایی برای مردم.
قرآن کریم درباره‌ی این جریان به مسلمانان هشدار می‌دهد:
«وَ لا تَكُونُوا كَالَّذِينَ خَرَجُوا مِنْ دِيَارِهِمْ بَطَراً وَ رِئاءَ النَّاسِ»
(و مانند کسانی نباشید که با غرور و برای خودنمایی از خانه‌هایشان بیرون آمدند.)
آری، حرکت برخی با تکبر و خودخواهی است؛ هدفشان نه خداست و نه اصلاح. آن‌ها سوار بر اسب‌هایی آذین‌شده و آراسته با زینت و جواهرات، به میدان می‌آیند؛ اما تنها برای دیده‌شدن، نه برای حق. و در همان مسیر نیز به هلاکت می‌رسند.
هر چه خالص‌تر، ناب‌تر، ماندگارتر
اکنون قضاوت با شماست: کدام جریان ماندگارتر است؟
ویژگی منحصر به‌فرد حرکت امام حسین علیه‌السلام در چیست؟
هرچه اخلاص بیشتر باشد، ارزش کار نیز بیشتر است. به همان نسبت، هرچه ناخالصی در کار بیشتر شود، از برکت و ماندگاری آن کاسته خواهد شد. این یک قاعده کلی است:
خالص‌تر، ناب‌تر، ماندگارتر.
رهبران و مردم انقلاب اسلامی با خلوص نیت در تصمیم‌ها و اقدامات خود، زمینه‌ی ماندگاری و اثرگذاری این نهضت را فراهم کرده‌اند.
امام را این‌گونه بشناس: فقط اخلاص.
سلسله یادداشت‌های (از آشنایی تا شناسایی) قسمت هفتم