به مناسبت مطرح شدن ظریفانه زمزمه های مذاکره با ایالات متحده آمریکا توسط مقاماتی از دولت چهاردهم جمهوری اسلامی ایران و نسبت دادن بعضی از تلقی های شخصی از بحث مذاکره با دولت ایالات متحده آمریکا به رهبر معظم انقلاب اسلامی نگارنده بر آن شد تا یکی از اصلی ترین راهبرد های دشمنی ایالات متحده آمریکا با ملت ایران که در بیان رهبر فرزانه انقلاب تحت عنوان ” راهبرد دستکش مخملی”[1] نام برده شده است را طبق فرموده های رهبر معظم انقلاب تبیین کند.
اختصاصی / حجت الاسلام موحد نژاد
پیشینه
با تحقیق و فحص در فرمایشات مقام معظم رهبری مشخص شد ایشان به تعداد نُه مرتبه یا به صورت مستقیم یا غیر مستقیم به راهبرد دستکش مخملی اشاره فرموده اند.[2] و اصل این راهبرد را به عنوان یک راهبرد خصمانه و جزئی از نقشه دشمنی ایالات متحده آمریکا بر علیه ایران قبول دارند. باید دانست تا کنون شواهدی مبنی بر تغییر نظر رهبر انقلاب در مورد راهبرد دستکش مخملی آمریکا دیده نشده بلکه تجارب نا موفقی مثل برجام باید درس عبرتی شود تا از تکرار مذاکره با دولت خبیث آمریکا جلوگیری شود. مذاکره با سلاح و فشار بر ملت ایران همان تهدید است و فرقی بین مذاکره بر سر اهداف دولت آمریکا با تحریم های ظالمانه آمریکا نیست بلکه هر دوی اینها سلاح های براق برای گول زدن و گیج کردن حریف هستند.
دستکش مخملی در میان آوار!
اولین بار در هجدهم دی ماه سال 1382 در واکنش به جریان کمک دولت ایالات متحده آمریکا به زلزله زدگان بم ایشان در ضمن تاکید بر دشمنی پیوسته و دائمی و عمیق و بنیانی دولت آمریکا با ملت ایران درباره ارسال کمک های دولت آمریکا به ایران فرمودند:
“البته در این قضیه زلزله – که مصیبت بزرگی برای مردم بود – برای عدّه‌ای از سیاست‌بازان بین‌المللی و مستکبر هم فرصت و درواقع حادثه خوشایندی فراهم شد که بتوانند کارها و اغراض سیاسی خود را دنبال کنند، که جنجال امریکاییها در این مسأله از همین قبیل است. در مقابل سیل کمکهایی که از اطراف کشور، با این حجم انبوه و عظیم، به این مردم شد و همچنین در کنار کمکهای بین‌المللی، کمکی هم از طرف دولت مستکبر امریکا رسید که البته برای مردم بود و مسؤولان موظّف بودند که همه کمکها را قبول کنند و به جای خود برسانند؛ اما این چه ربطی دارد به اینکه دشمنیهای پیوسته، لاینقطع، دائمی، عمیق و بنیانی رژیم مستکبر امریکا با ملت، کشور و منافع و مصالح ایران و نظام مورد علاقه مردم فراموش شود!؟
مسؤولان رژیم ایالات متّحده امریکا، تاکنون به هیچ‌وجه نشان نداده‌اند که ذرّه‌ای از دشمنىِ خود را نسبت به نظام اسلامی و مردم ایران کم کرده باشند، بلکه در همین حال هم وقیحانه مردم، دولت و نظام را متّهم کردند و متّهم میکنند. دائم تهدید میکنند و چهره جنگی، خصمانه و خشم‌آلود به خود میگیرند، بعد از آن طرف هم دو کلمه حرف میزنند؛ پنجه چُدنی خودشان را در یک دستکش حریر پنهان میکنند! نمیشود که آن دشمنیها و آن نیّات شوم را ندید.”[3]
دست چدنی زیر دستکش حریر
در این فرمایشات با تکیه بر تناقض رفتاری طرف آمریکایی پرده از راهبرد و نقشه خطرناک آمریکایی ها تحت عنوان “دست چدنی زیر دستکش حریر” نقشه طرف آمریکایی افشاء و این توطئه در نطفه خفه گردید. بر همین اساس در اول فروردین سال 1388 هم در دیدار با اقشار مردم در حرم رضوی فرمودند که ابراز تمایل آمریکا به مذاکره با ایران یک “فریب”[4] و “تغییر تاکتیک و خدعه”[5] است.
چند سخنرانی درباره دستکش مخملی
در همان سال در سخنرانی دوازده آبان از ابراز تمایل به مذاکره دولت آمریکا تعبیر فریب نام بردند و این مذاکره را همراه با تهدید دانستند و رابطه ایران با ایالات متحده آمریکا را به رابطه بین گرگ و میش تشبیه کردند. هم چنین اهمیت دادن به این لبخند مصنوعی را ساده لوحی دانستند و به علت اینکه در این هشت ماه تغییری در سیاست آمریکا بر علیه مردم ایران مشاهده نشده ادعای مذاکره را صرفا تغییر تاکتیک در ابراز دشمنی دانسته اند.
در دو سخنرانی اول فروردین 1389 و دوازدهم آبان 1389 هم چنان بر اینکه ابراز تمایل آمریکا یک دستکش مخملی بر روی یک دست چدنی است تاکید نمودند و هدف آمریکا از مذاکره با دولت ایران را تحمیل خواسته های مطلوب خود و تظاهر به دوستی دانستند. هم چنین آمریکا را خواهان واقعی صلح ندیدند و باز هم از این تمایلات به تاکتیک فریب تعبیر کردند.
در نوزدهم اسفند ماه سال 1391 فشار آمریکا بر ملت ایران را دلیل صادقانه نبودن مذاکره دانسته اند و در سال 1396 در دو مقطع دوازده مرداد و هفت دی ماه باز با تاکید بر راهبرد دستکش مخملی این ابراز تمایل مذاکره را فریب دانستند.
بنابراین در منظومه نگاه رهبر انقلاب مذاکره ابزاری برای فریب ملت ایران و یک عمل غیر صادقانه و یک راهبرد جنگی در نظر گرفته می شود. آنچه باید دانست این است که این تبیین های جهادی رهبر انقلاب تا اوایل سال 1396 کارساز بوده و ملت ایران تا زمان برجام فریب کرشمه های خبیثانه دشمن را نخورده بودند و عملا راهبرد دستکش مخملی در زیر آوار بدون خاصیت مانده بود.
توهم تغییر نظر رهبری درباره مذاکره با آمریکا!
آخرین بیان رهبر معظم انقلاب درباره “راهبرد دستکش مخملی” مربوط می شود به نهم بهمن ماه 1403 که فرمودند:
“گاهی اوقات، در یک مواردی این دشمنیها ظاهر میشود؛ یعنی یک جاهایی همان ضمایر خصمانه‌ی خبیث در مواردی خودشان را نشان میدهند. مثلاً فرض کنید در کنگره‌ی آمریکا برای تکّهتکّه شدن هزاران کودک، نمایندگان بلند میشوند، برای قاتل کف میزنند و تشویقش میکنند! این همان «وَما تُخفی صُدورُهُم اَکبَر» است که اینجا ظاهر میشود، اینجا [خودش را] نشان میدهد.
چندین هزار کودک را تکّهتکّه کنند، بعد بیایند اینجا مورد تشویق قرار بگیرند! یا کاپیتان ناو وینسنس آمریکا بزند یک هواپیمای مسافربری را با حدود سیصد مسافر سرنگون کند و همه‌ی سرنشینان را هلاک کند، بعد به او مدال تشویقی بدهند. این «ما تُخفی صُدورُهُم» اینجا ظاهر میشود، اینجا نشان میدهد خودش را. اینها همیشه پشت لبخندهای دیپلماسی پنهان است؛ پشت لبخندهای دیپلماسی، این‌جور دشمنیها، این‌جور کینه‌ها، این باطن خبیث، پنهان است. چشمانمان را باز کنیم: وَ فَهماً فی خَلقِک. چشمانمان را باز کنیم؛ «تُسِرّونَ اِلَیهِم بِالمَوَدَّة» نباشیم. حواسمان باشد که با چه کسی مواجهیم، با چه کسی معامله میکنیم، با چه کسی داریم حرف میزنیم؛ این را بدانیم. انسان وقتی که طرف خودش را شناخت، ممکن است معامله هم بکند امّا میفهمد که چه کار باید بکند. باید بشناسیم، بدانیم.”
عدم تغییر نظر رهبر انقلاب
آنچه در امروز باید دانست این است که با توجه به آخرین اظهار نظر رهبری درباره بحث مذاکره (که در نهم بهمن ماه 1403 ذکر شد) عدم تغییر نظر رهبر انقلاب درباره ابراز تمایل های دولت آمریکا به مذاکره مشخص است و ایشان هم چنان ابراز تمایل برای مذاکره و هر نوع نرمش جزئی از سوی دولت فریبکار ایالات متحده آمریکا را نوعی فریب و دروغ تلقی می کنند. و هر تلاشی مبنی بر القاء تغییر نظر رهبری درباره بحث مذاکره با آمریکا در بهترین حالت یک توهم احمقانه و در بدترین حالت مصادره به مطلوب بیانات رهبر انقلاب خواهد بود. کما فی السابق مشخص است که تا زمانی که آمریکا دست از استکبار بر ندارد راهبرد فقیهانه و عاقلانه رهبر انقلاب هم فرقی نخواهد کرد. گرچه عده ای بخواهند ظریفانه نظرات خود را به رهبری نسبت بدهند!
[1] رجوع شود به فرمایشات رهبر معظم انقلاب در تاریخ 18/01/1382
[2] در تاریخ 18/01/1382- 01/01/1388- 12/08/1388- 01/01/1389- 12/08/1389- 01/01/1392- 19/01/1391- 12/05/1396- 07/10/1396- 11/02/1398 ه.ش
[3] https://farsi.khamenei.ir/speech-content?id=3214
[4] https://khl.ink/f/6082
[5] همان
